 |
Biografie mieszkańców |
 |
Zawada Michał
(1897-1986) Urodził się w rodzinie chłopskiej w Tuszowie Narodowym. Po ukończeniu gimnazjum i zdaniu
matury w Mielcu, na ochotnika wstąpił do wojska. W latach dwudziestych
wyjechał na kresy wschodnie, gdzie podjął pracę urzędnika w Żytomierzu.
Tam poznał przyszłą żonę Annę Orzechowską, córkę ziemianina, której
najbliższą rodzinę wymordowali bolszewicy. Po ślubie zamieszkali w
Równem, gdzie zastał ich wybuch II wojny światowej. W czerwcu 1940 roku
podzielili los innych Polaków, zwłaszcza inteligencji i zostali
wywiezieni na "nieludzką ziemię". Michał pracował przy wyrębie
lasu, oddzielony od żony i syna o 50 km. Po wybuchu wojny niemiecko
rosyjskiej, dzięki polityce wschodniej generała Sikorskiego
rodzina Zawady trafiła do tworzonej armii generała Andersa, z którą już
jako żołnierze wyjechali wszyscy do Mezopotamii, przeszli
szkolenie wojskowe i trafili na front. Cała trójka brała udział w
walkach o Monte Cassino.
Po wojnie Michał z rodziną
zamieszkał w Anglii, jednak sercem był w swojej rodzinnej miejscowości,
do której ze względu na represje władz komunistycznych bał się
powrócić. Kraj i "ukochany" jak mówił Tuszów odwiedził dwukrotnie
w latach 1971 i 1974.
Na stały wówczas powrót nie
wyrażała zgody żona, która pragnęła mieszkać w pobliżu rodziny syna i
bała się zaczynać życia od nowa. Dopóki siły pozwalały soją tęsknotę za
ojczyzną wyrażał w pisanych do rodziny listach. Zmarł w Derby koło
Nottingham w Anglii, gdzie spędził ostatni fragment życia i tam został
pochowany.
« powrót
|
